Περίεργη νύχτα μα έντυσα τ’ άστρα με φως
μα εσύ ζωή μου ξανά δε μου μιλάς,
γεννήθηκα του αέρα και της νύχτας ο γιος
και σε στίχους από τότε με σκορπάς.
Λιγόστεψα μέσα απ τα δευτερόλεπτα
και γέρασα πιο ανόητος με ελπίδα,
τα συναισθήματα μου γίναν ολιγόλεπτα
αφού δεν έβρισκα στα βάθια σου σανίδα.
Χαρίστηκα κ πείστηκα, τίποτα δε λιμπίστηκα
με το hip hop εθίστηκα και μέσα του βυθίστηκα,
ορκίστηκα, σφραγίστηκα, απ’ άλλους δε φωτίστηκα,
ποτέ δεν περιορίστηκα και στη φωτιά βαπτίστηκα.
Κανέναν δεν κοιτάω και δεν παρακαλάω,
στίχους και ρίμες στα μούτρα τους πετάω,
τη μαγεία της ζωής ακόμα κρατάω
κι όλα τα όμορφα μες στην καρδιά φυλάω.
Μέσα στ’ αγκάθια μου έχω κρύψει όλη μου την οργή,
να δω τώρα ψυχή μου που αλλού θα με πας,
με βάφτισες και χάρηκα για μια φορά στερνή,
ο άσσος, ο άσσος της φωτιάς.

Περίεργη νύχτα μα έντυσα τ’ άστρα με φως,
μα εσύ δε μου μιλάς.
Λιγόστεψα ζωή μου και περνάει ο καιρός,
να δω που θα με πας.
Μέριασα τ’ άσχημα, μου μείναν όμως μερικά γιατί,
σε στίχους με σκορπάς.
Με βάφτισες και χάρηκα για μια φορά στερνή,
ο άσσος της φωτιάς.

Τυλίχτηκα στις φλόγες, κρύφτηκα σ’ ανθοφόρες
τις ώρες που η ψυχή μου τυραννιόταν από μπόρες,
κερδοφόρες όσες διάβηκα ανηφόρες,
φωνές μες στο μυαλό μου απ’ το χθες θανατηφόρες.
Χρονοβόρες, μα έλα μου που κοχλάζω,
σαν ανηρέμητος γυρεύω και δαυλιάζω,
ξεμουδιάζω μια στιγμή και μετά σε πλησιάζω,
δεν ησυχάζω και τ’ αστέρια χουφτιάζω.
Είπα να δίνω την ψυχή μου σε ό,τι κι αν κάνω
γιατί αν μου το γαμήσουν στο τέλος θα κοιτάζω
όλους αυτούς στα μάτια και θα απολαμβάνω
να λέω τα κατάφερα μέσα σας να σταλάζω
και να σας λιγοστεύω, τη φωτιά να θεριεύω,
να θρασεύω στα καμώματα, στίχους να σας φιλεύω,
γαληνεύω, ξεμπερδεύω έτσι το αύριο συντομεύω,
αλητεύω με τον τρόπο μου και σας μπερδεύω.
Μόνον τρελός, μόνον ποιητής,
έτσι διαλέγω να αισθάνομαι, να ανασαίνω,
να κατακτώ όλα τα όμορφα σαν πορθητής
και στο άγνωστο με φόρα να πηγαίνω.

Περίεργη νύχτα μα έντυσα τ’ άστρα με φως,
μα εσύ δε μου μιλάς.
Λιγόστεψα ζωή μου και περνάει ο καιρός,
να δω που θα με πας.
Μέριασα τ’ άσχημα, μου μείναν όμως μερικά γιατί,
σε στίχους με σκορπάς.
Με βάφτισες και χάρηκα για μια φορά στερνή,
ο άσσος της φωτιάς.