Ξέρω ν’ αρχίζω το τραγούδι μου πριν έρθει η αυγή
γιατί ποτέ δεν περιμένω τι θα φέρει,
παίζει κιθάρα η νύχτα κι αλάθευτη εκεί
πρώτη στο πρόσωπο τ’ αγέρι μου προσφέρει.
Βαδίζω πάντα σε δρόμους που ποτέ μου δεν είδα,
που κανείς δεν μου μίλησε για εκείνους,
αφήνω λοιπόν στο πέρασμά μου σφραγίδα
και κλειδωμένη έχω στα βάθια μου την όψη του κτήνους.
Στο σκοτάδι παλεύω με τις σκέψεις μου για ώρες
απ’ τη ζωή μου τίποτα δεν τους χαρίζω,
σύννεφα αρπάζω και μ΄ αυτά ταξιδεύω σε χώρες
που σε χάρτες δεν θέλω να ορίζω.
Στίχους αφήνω στο χαρτί προτού ξαπλώσω,
στίχους θα γράφω το ξέρω και πριν κάνω στην πάντα,
είναι οι σκέψεις μου, οι ανάσες μου και όσα γλιτώσω
λίγο καιρό μετά απ’ τα πρώτα μου τα «άντα».
Τα όνειρά μου θα ‘χω πάνω στο κορμί μου χαραγμένα,
ζωγραφισμένα με βελόνα, χώμα κι αέρα,
τη μιζέρια μου την έχω ξεγελάσει με χένα
που κάποιες μέρες τη βλέπω και μετά κάνει πέρα.
Θ’ αρχίζω το τραγούδι μου πριν έρθει η αυγή
γιατί ποτέ δεν περιμένω τι θα φέρει,
θα παίζει η νύχτα κιθάρα κι αλάθευτη εκεί
πρώτη στο πρόσωπο το φως θα μου προσφέρει.

Παίζει η κιθάρα για έναν τρελό,
το θελα ψυχή μου εδώ και καιρό να σου πω, να σου πω.
Άπλωσε τριγύρω μόνο φωτιά,
για τα όνειρά μας φώναξε δυνατά, λευτεριά, λευτεριά.
Γάμα ό,τι σε θλίβει, γέλα ξανά,
γάμα τους μαλάκες, ψάξε τ’ απλά, τ’ αστρικά, μια αγκαλιά
Απ’ την αρχή μάθε με να αγαπώ
πριν ο κόσμος γίνει στάχτη εδώ, να σωθώ, να σωθώ.

Ξέρω ν’ αρχίζω το τραγούδι μου απ’ την πρώτη στιγμή,
να φέρνω φως πριν την αυγή, απ’ την πρώτη γραμμή
παίζει κιθάρα η νύχτα και διώχνει όλα τα σκύβαλα
απ’ την ψυχή σου πλέον φώναξε είβαλα
είβαλα, είβαλα, οοοοοοο
τώρα μπορεί να πάει στο διάολο ό,τι μας έθλιβε εδώ
τώρα χαράζουμε ένα αύριο σαν μία αγκαλιά,
χωρίς σιωπή ή μοναξιά, σύνθημα απλά λευτεριά.
Γάμα τους μαλάκες και χαμογέλα,
απ΄ την αρχή αγάπησε και κάνε καμιά τρέλα
πριν ο κόσμος γίνει στάχτη άπλωσε φωτιά
να το χαρούμε πριν μας πάρουν οι ανέμοι μακριά,
πάρε μια μπύρα στο χέρι κι όσα η νύχτα μας φέρει
δεμάτιασέ τα φυλαχτό σε κάποιο ασκέρι
κι όταν η μπύρα τελειώσει κάν' το μπουκάλι στουπί
να σκορπίσεις κι εσύ φως πριν έρθει η αυγή.
Πάμε να βρούμε έν’ αγέρι φασαριόζικο, τρελό
να καθαρίσει ως τα βάθη την ψυχή μας,
ν’ απαλλαγούμε από κάθε δειλό συμβιβασμό
και να θάψουμε για πάντα την ανοχή μας.
Πάμε μια βόλτα και μαζί σου φέρε πολλούς,
με μια φωνή, μ’ έναν σκοπό θα τραγουδάμε,
λευτεριά σ’ όλους εμάς τους αμαρτωλούς
που τ’ όνειρο παντού και πάντα αναζητάμε.

Παίζει η κιθάρα για έναν τρελό,
το θελα ψυχή μου εδώ και καιρό να σου πω, να σου πω.
Άπλωσε τριγύρω μόνο φωτιά,
για τα όνειρά μας φώναξε δυνατά, λευτεριά, λευτεριά.
Γάμα ό,τι σε θλίβει, γέλα ξανά,
γάμα τους μαλάκες, ψάξε τ’ απλά, τ’ αστρικά, μια αγκαλιά
Απ’ την αρχή μάθε με να αγαπώ
πριν ο κόσμος γίνει στάχτη εδώ, να σωθώ, να σωθώ.